प्रथम माझा सहकारी यॉर्कशायर मुलगा जो रूटला त्याच्या पहिल्या शतकासाठी अतिरिक्त आयसींग अभिनंदनसह एक महान मोठा चेरी बन. जो - अगदी माझ्यासारख्या शाळेत गेलेला आणि या वेबसाइटचा माझा सहकारी लेखक (शेफिल्ड मधील किंग इक्बर्बर्ट्स) - फक्त वर्ग oozes. दुखापत वगळता तो येत्या कित्येक वर्षांपासून इंग्लंडचा खेळ असेल.
पण बाजूला असलेल्या जो यांना फॉर्ममध्ये चिंता करावी लागेल, किंवा त्याची कमतरता, इंग्लंड टॉप ऑर्डरचा. आणि जागतिक क्रमवारीत पहिल्या क्रमांकावर असलेल्या संघासाठी प्रश्न उपस्थित करणे आवश्यक आहे.
निक कॉम्प्टनचा कदाचित मरणार अनुवांशिक इतिहास असू शकेल - परंतु काही आठवड्यांतच त्याला लाज वाटेल 30व्या वाढदिवसाला तो एक वसंत chickenतु चिकन आहे आणि फॉर्ममध्ये उणीव आहे. माझ्याकडे शंका कायम आहेत की त्याच्याकडे ऑर्डरच्या अगदी शेवटी आवश्यक जागतिक दर्जाची क्षमता आहे. इतर पर्यायही तेथे उपलब्ध आहेत. हॅम्पशायरच्या माईक कॅरीबेरीचा नियमितपणे उल्लेख केला जातो आणि कदाचित तो रांगेत असतो (येथे जरी 32 तो आधीच त्याच्या चौथ्या दशकात आहे). परंतु नैसर्गिक पर्याय उघडण्यासाठी रूट वर ढकलतो असे दिसते. तो एक नैसर्गिक सलामीवीर आहे आणि त्याला आत्म-आश्वासन आणि आहे, सर्वात महत्वाचे म्हणजे, क्रमाने सर्वात महत्त्वाचे फलंदाजीचे स्थान मिळविण्यासाठी सरासर वर्ग.
त्यानंतर आम्ही उर्वरित फलंदाजी पाहतो. कुक सर्वोत्तम निकमध्ये नाही परंतु त्याचा फॉर्म पुन्हा शोधून काढेल. तो २० व्या आणि s० च्या दशकात परत खेळण्यासाठी खूप चांगला खेळाडू आहे. ट्रॉट समान आहे. के.पी. आशा करतो की अ‍ॅशेस आणि रूटच्या जागेची खात्री झाली आहे. बेअरस्टोचीही आतापर्यंत खूप चांगली मालिका झाली आहे आणि इंग्लंडने त्याच्याबरोबर रहावे - विशेषत:, काम एक बिट हातमोजे सह, प्रायरच्या स्टिकच्या मागे तो दीर्घकालीन बदली असू शकतो.
वरील यादीतून एक स्पष्ट वगळण्यात आली आहे. इयान बेल. मी वेळोवेळी ऐकत आहे की बेलकडे इंग्लंडच्या सर्व फलंदाजांचे सर्वोत्तम तंत्र आहे. कदाचित म्हणून (पीटरसन मूडमध्ये असतानाही इंग्लंडच्या छावणीत कोणीही त्याच्या जवळ येऊ शकत नाही) परंतु वैयक्तिकरित्या मला बेल कधीच इंग्लंड लाइन मधे आलेलं वाटत नाही. तो खरोखरच महत्त्वाचा असतो आणि नेहमीच एक चांगली स्कोअर सोडण्यापासून दूर असल्याचे दिसते तेव्हा तो तिथे क्वचितच असतो (आणि ओके सहसा बाहेर जातात आणि वेळेच्या निकटवर मोठा स्कोर मिळवतात). जेव्हा बेल आज इंग्लंडमध्ये कोलाहला करीत क्रीजवर आला तेव्हा मला कधीच वाटल नव्हतं की तोच संघाला सोडवेल. एक छान 30 किंवा अगदी 40 होय. कदाचित अगदी ए 50. परंतु तो बाहेर जाईल आणि इंग्लंडला आवश्यक शतकी मिळवून देईल असा आत्मविश्वास माझ्या मनात नव्हता आणि बेअरस्टोच्या समर्थ समर्थनाने रूटने हे योग्य प्रकारे केले.. इंग्लंडला बेलची गरज होती आणि तो पूर्ण करू शकला नाही.
कदाचित बेलवर माझा कठोरपणा केला जाईल - परंतु मी आपणास वचन देतो की दोन अत्यंत खराब खेळावर आधारित हा निर्णय नाही. त्याच्या संपूर्ण इंग्लंड कारकिर्दीत मला माझ्या शंका होत्या आणि जर उर्वरित टॉप ऑर्डर सर्व सिलिंडरवर गोळीबार करत नसेल तर इंग्लंडला प्रवासी घेऊन जाणे परवडणार नाही..
“लाल / हिरव्या रंगाच्या कमतरतेमुळे गुलाबी बॉल धूसर / निळा दिसतो, त्याच्या तीव्रतेवर अवलंबून. मी रंगाने अंधत्व असलेले एक नक्कल केले…”