दुसर्‍या दिवशी गॉगल बॉक्सवर बांगलादेश विरुद्ध श्रीलंका पाहण्याचा मला थोडा आनंद झाला. हे फक्त एक तास चालले कारण जेव्हा घरातील इतर सदस्यांनी माझी पाठ फिरविली तशी माझ्यापासून दूरचे दूरस्थ बक्षिसे देण्यात यशस्वी झाले.

पण कसोटी क्रिकेट हे सर्वोत्कृष्ट होते. तेथे विकेटची गोंधळ उडाला नव्हता आणि फक्त काही धावा जमविल्या गेल्या परंतु खेळाच्या दृष्टीकोनातून हे अधिक महत्त्वपूर्ण होऊ शकले नाही..

यजमानांकडून पहिल्या डावात अर्थपूर्ण आघाडी मिळविण्यासाठी शेपूट मार्शलकडे पाहताना कुमार संगकाराने आणखी एक उत्तम शतक ठोकले.. श्रीलंका सुमारे आघाडी होती 40 हातात फक्त चार बळी घेऊन धावा. जसजसे खेळ ओसरत गेला तसतसे कसोटी सामन्यांच्या क्रिकेटची भीती वाढली.

किंवा अभाव - दु: खी गोष्ट गर्दी होते. मी मी फक्त टीव्ही परत काय झळकला पाहू शकत नाही होते. पण मला जे दिसले त्यावरून सीटवरील दमांच्या बाबतीत दुसरा इलेव्हन सामना पाहण्यासारखे होते. ही एक म्हण आहे ‘एक माणूस आणि त्याचा कुत्रा’ सामान.… संपूर्ण लेख वाचा